ග්‍රහයො තමා ඕව දන්නෙ - නෙdont know why

ග්‍රහයො තමා ඕව දන්නෙ I dont know why

ආහාර අර්බුදයක් ඇති වී ලාංකේය ජනතාවගේ බඩට දැනෙන්නට පටන් ගත් විට ජනතාවගේ බඩපනුවන් විසින් ජන මනස පාලනය කරනු ඇත. මේ තත්ත්වය උදාවීමට පෙර මාරස සේකරගේ මේ කවිය තුන් වතාවක් පමණ ලිපි අවසානයට පලකර සිටියේ කලකට පෙර සිටය.

“එපා පුතුනේ මූදු යන්නට

රෑ දවාලේ හිතුමතේ

ඔරුව යන්නේ මකර කටටයි

සුළං පාරට අසුවෙතේ

මහා මේරුව හැපී පොඩිවී

ඔරුව සුන්වනු ඇත පුතේ

ටිකිරි පුතුනේ කැඩුණු ඔරුවෙන්

කවුරු මෙගොඩට ගොඩ වෙතේ.”

(සේකර)

දැන් ඇත්තේ කැඩුන සහ ගිලෙන ඔරුවකි. ඉඟුරු වෙනුවට මිරිස් පෙන්වා දැන් දේශපාලන තත්ත්වයන් පාලනය කිරීමට යාම පර්යේෂණයක් විනා අන් කිසිවක් නොවන්නේය. අහසින්ද පොළවෙන්ද මාරස ලිපි ලියා මේ කවියෙන් ව්‍යාංගයෙන් හැඟවූයේ කුමක්ද යන්න දැන් වේදිකා ගත වෙමින් තිබේ. පොළවේ සිට කෑ ගසා අවසානයේ මකරා සහ ගින්දර සම්බන්ධවද මාරස අහසේ සිට කෑ ගසා කීවේ එදා හීනෙන් නොවන වගද දැන් දැන ගත යුතුය. දෙවියන් සිටින්නේ කොහේදැයි යන ප්‍රශ්නයට දේව කතා වලම කියවෙන්නේ දෙවියන් සිටින්නේ නුඹේ හදවතේ කියලාය. ඒ නිසා දේව පිහිට යදිනවාට වඩා කිව යුත්තේ අපට අපේම පිහිටයි කියලාය. නමුත් වග කිව යුත්තෝ චාටර් තීටර් නැටීම පසක තබා දැන්වත් ගිලෙන ඔරුවෙන් පහුරක් හදා ගැනීමටවත් කටයුතු කළ යුතුය. නැතිනම් පහුරු පහර කමින් සියල්ලන්ටම මුහුදේ ගිලෙන්නට සිදුවීමට ඉඩ ඇත. සේකරගෙන් පටන් ගෙන සුනිල් පෙරේරාගෙන් මේ සටහන අවසන් කිරීමට සිදුවීම දෛවයේ සරදමක් වැනිය.

“කොයි කවුරුත් බලේ ගන්න පොර කන්නේ ඇයි

බලේ අරන් මොලේ නැතුව වැඩේ කන්නේ ඇයි

වැඩේ කලා රටත් කලා

බලන් ඉන්නේ ඇයි

ලංකාවේ ඔහොම තමයි

i dont know why

දිනපුවම මෝරාවගේ මහත් වෙන්නේ ඇයි

පෙරදුනාම හුනා වගේ කෙට්ටු වෙන්නේ ඇයි

හුනා මෝරා වෙලා මෝරා හූනා වෙන්නේ ඇයි

මැතිඇමතිලා ඕව දන්නේ I dont know why

I dont know why

එහෙම වෙන්නේ ඇයි